Raivas- wściekłe ciasteczka

2

Tym razem  w stronę Aveiro. Trochę mniej znane niż słynne ovos moles z tego samego miasta, ale pyszne w swojej prostocie raivas. Co prawda, kiedy byłam w Aveiro, tych akurat nie jadłam, ale wszystko przede mną. W Portugalii pieczone od 200 lat. Niby nic niezwykłego, jak każde inne kruche cynamonowe ciasteczka, ale coś w sobie mają. A  przede  wszystkim oryginalny  kształt  nieregularnych zawijasów.  

Raiva  po portugalsku znaczy wściekłość.  Różne są teorie tłumaczące nazwę tych ciastek . Niektórzy mówią, że  były one tak twarde do gryzienia, że doprowadzały do złości jedzącego. Chociaż mnie to nie do końca przekonuje, bo moje nie wyszły aż  takie twarde. Może jednak jest inne, lepsze, wytłumaczenie…

Pozornie najprostsze ciastka na świecie, ale uformowanie idealnie cienkich wałeczków już nie jest takie proste jak się wydaje;) Moje wyszły trochę grubsze, ale i tak zawijanie dziwnych kształtów  jest super!

Raivas

Składniki:

75 g masła

100 g cukru

3 jajka

250 g mąki

1 łyżeczka cynamonu

1. Cukier ubić z masłem.
2. Następnie powoli dodawać jajka, jedno po drugim.
3. Na koniec dodać mąkę wymieszaną z cynamonem
4. Z powstałej masy  formować cienkie wałeczki, dodając mąki żeby ciasto mniej się kleiło i formować z nich nieregularne kształty. ( ciasto może być dosyć lepkie i rzadkie- można wstawić na lodówki albo dodać więcej mąki)
5. Ciastka układać na papierze do pieczenia i  piec ok. 15 min. w piekarniku nagrzanym do 170 stopni.

Można przechowywać w szczelnie zamkniętym pudełku przez miesiąc.

To nie koniec, inne ciastka z Aveiro jeszcze się pojawią:)

Czytaj dalej »

Pastel de nata- podejście pierwsze

4

Początki nie są łatwe.

Pierwszy pastel de nata za mną! Może nie wyglądają do końca jak oryginał, trochę inny niż te w Portugalii, ale powoli dojdę do idealnego. Jeszcze dużo prób przede mną:)

O samym pastelu można pisać dużo dużo, ale w skrócie to ewidentnie najpopularniejsze i dla wielu najlepsze ciastko w Portugalii. O historii pastel de nata może osobno innym razem. W skrócie, dla nieznających portugalskiego, pastel znaczy ciastko, a nata to śmietana. W większości nikt ich nie piecze w domu, ale raczej kupuje się je w pastelari, czyli portugalskiej ciastkarni. W smaku- kremowa budyniowa babeczka, w chrupiącym cieście

Jak jeść? W Portugalii najczęściej posypuje się je cynamonem lub cukrem pudrem. Dla mnie cynamon zdecydowanie najlepszy! No i rewelacyjne są jeszcze ciepłe.

Z miliona przepisów na najpopularniejsze portugalskie ciastko wybrać jeden, to też sztuka. Ten jest inspirowany częściowo, tym z bloga Lawendowy dom.

Najlepiej piec w foremkach rozszerzanych ku górze, ale inne też dają radę!

Można trochę zmniejszyć ilość cukru, bo bardzo słodkie wychodzą.

Składniki:

ok. 300 g gotowego ciasta francuskiego
30 g mąki kukurydzianej(ewentualnie pszenna)
250 ml mleka
skórka z cytryny
kawałek laski wanilii
200 g cukru(ewentualnie mniej)
125 ml wody
4 żółtka

szczypta cynamonu

Przepis na ok. 12 sztuk

1. Ciasto rozwinąć, posypać szczyptą cynamonu(ewentualnie pominąć), a następnie zawinąć w rulon. Rulon przekroić w poprzek na pół. A następnie połówki na 3- 4 części.
   

   

   
   
   

   2. Ruloniki włożyć do wysmarowanych masłem foremek na muffiny i wylepić nimi otwory
   
   

   

3.Mąkę wymieszać z połową szklanki mleka. Resztę mleka zagotować ze skórką cytryny i laską wanilii(lub cynamonu). Następnie dodać mąkę z mlekiem i dokładnie wymieszać, żeby nie zostały żadne grudki. Do drugiego garnka wlać wodę i wsypać cukier gotując aż powstanie syrop, a wtedy połączyć z mleczną masą i dokładnie wymieszać. Na koniec dodać zółtka i dokładnie wymieszać.

Powstały krem warto przecedzić przez sitko( u mnie zostało trochę grudek) i przy okazji pozbyć się skórki z cytryny i laski wanilii.Powstałą masę przelać do wcześniej wyłożonych ciastem foremek(najlepiej ok. 1 cm od brzegu, inaczej mogą zacząć wylewać, a coś o tym wiem;)

4. Wstawić do piekarnika nagrzanego do 250 stopni i piec ok. 15 min., aż będą przypieczone z wierzchu.

Najlepsze jeszcze ciepłe i posypane cynamonem.

Então, comemos bolo!

Czytaj dalej »